Sosyal Medya Üzerine…

Mutluluğumuzu, hüznümüzü bu mecralardan sevenlerimizle paylaşıyoruz. Düşüncelerimizi, önerilerimizi bu mecralardan takipçilerimizle paylaşıyoruz.

Yediğimiz yemeği, içtiğimiz suyu bu mecradan paylaşıyoruz.

O kadar güzel yanı var ki, bu sosyal medyanın; namaz kıldığımız Cami’yi bile bizi takip edenlere bildirme fırsatı veriyor. O kadar güzel yanı var ki, bu sosyal medyanın; Hastane odalarında acı içinde kıvranırken, bunu takipçilerimizle paylaşma fırsatı sunuyor bizlere.

O acı içerisinde “Çok hastayım. Dua edin bol bol. Kıçım çok fena ağrıyor dua edin” paylaşımlarıyla sevdiklerimizden dua istiyoruz. Sağolsun onlarda dualarını eksik etmiyorlar.

O kadar ki, güzel bir şey bu sosyal medya.

Hele birde yorumlar geldi mi değmeyin keyfimize.

Sosyal medyanın en güzel tarafı ise;

Bir yakınımızı rahatsızlığından dolayı hastaneye götürdüğümüzde yanı başında bir fotoğraf çekip, üzüntümüzü takipçilerimizle paylaşmak oluyor. O an hastamızdan çok, sosyal medyada kaç beğeni, kaç yorum yapıldı? diye sürekli bizleri AKILSIZ yapan akıllı telefonlarla meşgul oluyoruz.

Eceli gelen sevdiklerimizin son anlarının yer aldığı fotoğraf karesini sosyal medyada paylaşmak bize huzur veriyor. O an merhum ya da merhumeden çok, kaç kişi acımızı paylaştı? diye düşünüyoruz.

Babamız, anamız ya da bir sevdiğimiz Hakkı’n rahmetine kavuşuyor. O acı ile aklımıza sosyal medya geliyor. Yetmiyor mezarlıkta birde tabutun fotoğrafını paylaşıp, üzüntümüzü dile getiriyoruz.

Sonra taziye başlıyor. Taziyede gülerek verdiğimiz pozlarla, sosyal medyanın keyfini çıkarıyoruz. Yas tutmamıza bile izin vermiyor bu sosyal medya.

Normalde çok korkağız. Kavgadan kaçar, “bana dokunmayan yılan bin yaşasın” deriz. Ama sosyal medyanın bize yaptığı en büyük güzellik “Sanal klavye kabadayılığı” oldu. Bu mecrada bizden daha kabadayı kimse yoktur. Yüz yüze geldiğimizde ise “Yav sen beni yanlış anlamışsın” sözüyle kıvırmakta üzerimize yoktur.

Yatıyoruz, kalkıyoruz sosyal medya. O kadar güzel kullanıyoruz ki; Yan komşumuz aç iken, biz naralar atıyoruz. Sosyal medyada yansıttığımız ruh halini gerçek hayatta uygulasak cennetliğiz valla.

Siyasetin kralını sosyal medyada yapıyoruz. Alanda siyaset yapmasak da olur. Yalakalığın kralını sosyal medyada yapıyoruz. Sosyal medyada yalakalık yapıp, aktif siyasette görev alan ne çok siyasetçi gördük.

Yolda denk geldiğin bir bayana yan gözle baksan sevgilisi yada kocası “Ne bakıyorsun ulan?” diye sana saldırır. Ama sosyal medyada sevgilisi ya da eşinin paylaştığı o muhteşem fotoğrafları görmez. Sonuçta sosyal medya. Kim yan gözle bakabilir ki? Mahrem denilen kavram sosyal medyada işlemiyor.

Eskiden ilişki durumları gizlenirdi. Ama sosyal medyanın hayatımıza girmesiyle bu tabuda yıkıldı. İlişki durumunu özellikle yeni başlayan bir ilişkiyi zevkle paylaşmak çok hoşumuza gidiyor. “X şahsın X şahısla ilişkisi başladı”. Hemen yorumlar geliyor; “Oooo hayırlı olsun. Kanka çok sevindim” gibi. Artık ailelerde evlatlarının ilişki durumlarını sosyal medyadan öğrenmeye başladılar.

Çok az kaldı, yakında sosyal medyada yatak odasına dair paylaşımlar da görürseniz şaşırmayın. Ağzınız açık kalmasın.

Birde çok takipçi sayısı olan, paylaştıkları 100’ün üzerinde beğeni alan artistler var. Bir paylaşımı 100’ün üzerinde  beğeni aldığından kendini bulunmaz hint kumaşı zannediyorlar. Sosyal medyada bir cümle yazıp, kendini “Dava insanı” diye yutturmaya çalışanların ise havasından geçilmiyor.

Güzel ülkemi bile sosyal medyada kurtarıyoruz. Eline klavye silahını alan tetiğe basıyor. Sıkıyor da sıkıyor. Nasıl olsa klavye silahının bir limiti yok. Sabah savaşa giriyor, öğlen düşmanın olduğu bölgeye adım atıyor, akşam ise güzel ülkemi düşmandan ve hainden temizliyor.

Fransa’da bomba patladığında profil fotoğrafını değiştirip “Fransız bayrağı” yapıyor. Güzel ülkemde hergün şehit haberleri gelirken, profil fotoğrafını “Türk Bayrağı” yapmayı unutuyor. Bu zatlar herşeye Fransız.

Bunlar sosyal medyanın bize kattığı güzel örneklerden bir kaçı sadece. İşte sosyal medya bu kadar güzel birşey. Kullanmasını bilene.