Bu Çağda Böyle Okul

Devlet 1979 yılında o zamanki adıyla Yayla Köyü’ne (Yayla Mahallesi) 1 derslikli okul yapar. Bu okulun yapımından birkaç ay sonra tadilata ihtiyacı olur. Dönemin vefakar ve cefakar öğretmeni Remiz Tatar, “73 öğrencili okula 1 torba çimento” konulu dilekçe yazar. Remzi öğretmen dilekçesinde özellikle şuna vurgu yapar; “İşçilik benden, malzeme sizden”

Remzi öğretmenin bu örnek davranışına devlet sessiz kalmaz. “73 öğrencili okula 1 torba çimento” dilekçesine karşılık Milli Eğitim Bakanlığı Yayla Köyü’ne (Yayla Mahallesi) 3 derslikli okul yapmaya karar verir. Bu karar Remzi Tatar öğretmeni ve o dönemin 73 öğrencisini sevince boğar.

1984 yılında Milli Eğitim Bakanlığı hayırsever bürokrat Hamit Süreyya Eremsel’in desteğiyle söz verilen 3 derslik okul ve birde lojman yapılır.

Okul, 1999–2000 Eğitim öğretim yılından kat ilavesi yapılarak derslik sayısı 10, 2004–2005 Eğitim-Öğretim yılında ise 16 derslikli prefabrik bina yapılarak aynı yıl eğitim öğretime eğitim öğretim girmiştir.

Yayla Mahallesi’nde bulunan Hamit Süreyya Eremsel İlk ve ortaokuluna mahalledeki imar sorunundan dolayı o günden bugüne kadar tek bir çivi bile çakılmadı. 16 derslikli prefabrik binada eğitim bir hayli zor. Bir sınıftan konuşulanın yan sınıftan duyulduğu, prefabrike ömrünü doldurmuş binanın en ufak yağışta akan çatısı ve daha neler neler.

İŞTE O OKULUN İÇLER ACISI HALİ

Hamit Süreyya Eremsel Ortaokulu’nun resmi web sitesinin “Okulumuzun tarihçesi” bölümünde de bu duruma dikkat çekilmiş.

İmar sorunun yaşandığı Yayla Mahallesi’nde öğrenciler yıkık, dökük, çatısı akan ve pas tutmuş, ömrünü doldurmuş prefabrik okulda eğitim görmeye devam ediyorlar. Bu okulu görenler ise ‘Bu çağda böyle okul?’demekten de kendilerini alamıyorlar.